ابو ایوب انصاری نقل کرده است :

پیامبر گرامی اسلام با اهل بیتش به منزل ما تشریف آورد. جبرئیل با جامی از نقره که

درآن زنجیری از طلا و آبی از رحیق مختوم(1) بود از آسمان فرود آمد. پیامبر آن را گرفت و

نوشید. آن گاه علی و حسن و حسین و فاطمه آن را گرفتند و نوشیدند. جام به همین

ترتیب دور می‌گشت.

در این هنگام خداوند این آیه‌ها را نازل فرمود:

« لا یمسه الا المطهرون»(2)

«و وفی ذلک فلیتنافس المتنافسون(3)»

(1)شراب طهور زلال دست‌نخورده و سر بسته.(سوره مطففین، آیه 25.)

2- جز پاکان نمی توانند به آن دست یابند.(سوره واقعه، آیه 79.)

3-و مشتاقان باید در این نعمت های بهشتی بر یکدیگر پیشی گیرند.(سوره مطففین، آیه 26)

منابع: بحار الانوار، ج 39، ص 127- مناقب آل ابی طالب، ج 1، ص 397.

مراجعه شود به:


امام حسین در قرآن

 مطلب ارسالی ازkhabarchen.rzb.ir

سمنو (محمد منتشری) 30340

بوی عید (فرهاد) 63000

بهار دلنشین (جهانشاه صارمی) 31755

صوبه عیده (فریدون پور رضا) 31836

بهار من (سیروان خسروی) 30603

نغمه نوروزی (استاد بنان) 31840

عشق من باش (بهنام صفوی) 32000

بیکلام شادمانه 38739

آهنگ تحویل سال 31825

فعالسازی با ارسال کد آوا به 8989

تهیه و تنظیم ســـــایـــــت خـــــبـــــر چـــــیـــــن

لطفا نظر یادتون نره

تقدیم به منتظران مهدی 


اگر امروز باشد یا که فردا

سراپا گوش باشم یا تماشا

تو را خواهم بدست آورد آخر

میان شهر باشی یا که صحرا

به تو نسبت نخواهم داد غیبت

تو هرجایی تو هر جایی تو هر جا

تو عیسایی و ما لنگان و کوریم

دگرها سا مری اند و تو موسا

گل گلدسته ها با بوی تو خوش

بخواند از تو نافوس کلیسا

تو نور مطلقی ما ظلمت محض

تو دریایی و ما کفهای دریا

تو باغ دلفریبی ما گل یاءس

تو یعنی حسن و ، زشتی معنی ما

سواد دیدنت در چشم ما نیست

ندارد فرق ابجد یا الفبا

تو طاوس بهشتی ، زاغ ماییم

تو یوسف ما ز اقوام زلیخا

تو چوپانی و عالم گله ی تو

مران از گله ات چشم مدارا

غمت مانند گیسوی شب قدر

شب هجرت شب تاریک یلدا

سرم را زیرپایت میگذارم

اگر امروز باشد یا که فردا

حسينيه يعني عطر صلوات رزمندگاني كه خسته و كوفته از عمليات برمي‌گشتند تا با هم‌عهد و پيماني ببندند كه تا راه دوستاني كه كفن از خون داشتند را ادامه دهند؛ يعني خاطره‌ شربت‌‌ها و چايي‌ها، خنده‌ها و شوخي‌هاي قبل از عمليات و گريه‌ها و مرثيه فراق دوستان همرزم در بعد از عمليات، حسينية يعني سرزمين هيئتي كه حسيني شدند.

□

38 كيلومتري جاده اهواز به خرمشهر، دست راست چشمت به ايستگاه راه‌آهن حسينيه مي‌خورد كه از ايستگاه‌هاي بين راهي است. قبل از جنگ، فعال بود و محل ايست و كنترل قطارها.

جاده پاسگاه زيد يكي از مسيرهاي حمله عراق بود نزديك اين ايستگاه كه سه‌راهي مهم و استراتژيكي حسينه را شكل مي‌دهد.

اين ايستگاه در عمليات بيت‌المقدس از دست عراقي‌ها خارج شد و از محورهاي اصلي عمليات بود چرا كه ........

ادامه داستان در ادامه مطلب 

نظر یادتون نره

به مناسبت روز زن مقاله ای با عنوان نقش زن در عصر غیبت برای شما گذاشتیم امیدوارم خوشتون بیاد.

برای خواندن مقاله زیبای نقش زن در عصر غیبت به ادامه مطلب مراجعه کنید

امروز روز تربیت اسلامی است و به مناسبت همین روز یه مقاله با عنوان جايگاه مفهوم ايمان در تربيت اسلامي

 در وبلاگ گذاشتیم که امیدوارم خوشتون بیاد.

دانلود مقاله در ادامه مطلب

<<دانلود ادامه مطلب>>

اشعاری زیبا

 (در مدح حضرت معصومه سلام الله علیها)

لبخند بر لبان زمین آشکار شد

امسال در عزای تو فصل بهار شد

خجلت زده درخت به کنجی نشسته است

که با گل و شکوفه چرا هم قطار شد؟

مهتاب، شمع سوخته در پیش گنبدت

خورشید هم ستاره ی دنباله دار شد

هر کفتری که صبح به دور شما نگشت

آن ‌روز را به شب نرسانده شکار شد

پروانه هم عبور به غیر از حرم نداشت

پروانه ای که ظهر به گنبد دچار شد

غیر از حریم تو سر هر شاخه ای نشست

حق با پرنده بود ولی سنگسار شد

بی بی کریمه است و برای گناه کار

درهای صحن آینه راه فرار شد

زیباست سویت آمده این رود غم ولی

هرجا که قلب رود شکست آبشار شد

اینجا نه! روبروی ضریحت مرا بخر

وقتی که خواب گونه ی من آبدار شد

اشک تو می چکید به خاک و می آمدی

ساوه به قم تمام درخت انار شد

گردیده ام به دور حرم هفت مرتبه

امّا چرا طواف شما هشت بار شد؟

غیر از سلام حامل "آه" ست هر کسی

از قم به سمت طوس سوار قطار شد

از جنس سنگ نیست از اشک ملایک ست

آن سنگ که برای تو سنگ مزار شد

در زیر پای این همه زائر به لطف تو

موری به زنده بودنش امیدوار شد

-----------------------

ادامه اشعار زیبا در ادامه مطلب

بسم الله الرحمن الرحیم

تو را می‏جویم از قله‏های رفیع نیایش،

تو را می‏جویم از هوای مطبوع مدینه،

 از زلالی طلوع یک صبح تازه،

متولد می‏شوم از حس تازه ی سرودن.

پلک می‏زنی و کربلا در ذهن جهان تکثیر می‏شود.

 پلک می‏زنی و سفارت عشق، بر شانه‏هایت سنگینی می‏کند.

پلک می‏زنی و اخبارگوی تاریخ سرخی می‏شوی که تا الی الابد این خط سرخ ادامه دارد.

به دف و چنگ عرشیان پلک می‏گشایی تا ادامه ی کارنامه ی برهوت کربلا باشی.

از خطبه‏هایت آتشفشان جاری می‏شود و از دعاهایت، زلالی یک رود به دنیا می‏آید.

تو می‏آیی و ذائقه ی واژه‏ها از عطر دعا آکنده می‏شود.

تو می‏آیی و بر صبح لبانت، معنویت عارفانه نقش می‏بندد.

تو می‏آیی و روح ناآرام سجاده‏ها را به آرامشی خواستنی می‏سپاری.

می‏آیی و شولای باران بر دوش، باب الحوائج می‏شوی.

 دست بالا می‏بری و برای درخت‏های بهشت، باران تلاوت می‏کنی.

صحیفه ی سینه را می‏گشایی و صحیفه ی سجادیه‏ای می‏نویسی که زبور آل محمد می‏شود.

نوشته ی ابراهیم قبله آرباطان

شبای جمعه یارب ..........با این دل شکسته